-
1 omi|eść
pf — omi|atać impf (omiotę, omieciesz, omiótł, omiotła, omietli — omiatam) vt 1. (pozamiatać) to sweep [sień, mieszkanie]; (oczyścić) to clean [ściany, pokój]; (usunąć) to sweep [kurz, pajęczyny]- omiotła obraz z pajęczyn she cleaned the cobwebs off the painting- musisz omieść meble/pokój z kurzu you must dust the furniture/room- nim wejdziesz, omieć buty ze śniegu before you go in, brush the snow off your shoes2. przen. (oświetlić) [osoba, latarka, światło] to rake, to sweep- reflektor omiatał plażę a searchlight raked a. swept the beach3. (zwiewać) [wiatr, podmuch] to blow away- wichura omiotła śnieg z gałęzi a. gałęzie ze śniegu a gale blew the snow off the branches- omiotła spojrzeniem pusty pokój her eyes a. glance swept the empty roomThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omi|eść
-
2 omiatać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omiatać
См. также в других словарях:
omieść — dk XI, omiotę, omieciesz, omieć, omiótł, omiotła, omietli, omieciony omiatać ndk I, omieśćam, omieśćasz, omieśćają, omieśćaj, omieśćał, omieśćany «usunąć, zebrać, zmieść kurz, śmieci itp., oczyścić coś ze śmieci, kurzu itp.; zamieść» Omieść kurz … Słownik języka polskiego
omieść — kogoś, coś wzrokiem, spojrzeniem, oczami «obejrzeć kogoś, coś w całości szybko, nie pomijając niczego, lecz niezbyt dokładnie»: Listonosz dotknął daszka czapki, coś wymamrotał, spojrzeniem omiótł całą figurę idącego. ML 3/1970 … Słownik frazeologiczny
omiatać – omieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}spojrzeniem [wzrokiem] {{/stl 13}}{{stl 7}} rozglądać się po jakimś miejscu, sprawdzać coś pobieżnie, patrząc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dowódca omiótł spojrzeniem przedpole. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omiatać — Omieść kogoś, coś wzrokiem, spojrzeniem, oczami «obejrzeć kogoś, coś w całości szybko, nie pomijając niczego, lecz niezbyt dokładnie»: Listonosz dotknął daszka czapki, coś wymamrotał, spojrzeniem omiótł całą figurę idącego. ML 3/1970 … Słownik frazeologiczny
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spojrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; wzrok spoczywający na kimś, na czymś, wzrok w momencie patrzenia na kogoś, na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
